Beste beeldbuiskinderen,
wat een zicht was me dat zondag laatstleden! De heer Secretaris en ikzelfve, de Voorzitter, hebben een meest heroïsche actie ondernomen inzake vliegen met een Cessna 182. We hebben het ons namelijk gewaagd om onze kostbare vliegtuigen aan de lucht toe te vertrouwen!
Het dient echter gezegd dat dit niet geheel zonder de het nodige euvel geschiedde. Daar wij namelijk volstrekt onbeslagen ten ijs kwamen, was een portie crash and learn dan ook ons deel. Maar, beste lezer, de heer Secretaris en ikzelf zijn uit het juiste hout gesneden en na het obligate gestuntel aan het begin van onze dag hebben we tot onze grote genoegdoening toch allebei een min of meer geslaagde vlucht op ons palmares kunnen schrijven.
De heer Secretaris verbaasde echter vriend en vijand door als eerste de strijd met de elementen aan te gaan. Vooreerst moet ik er nog aan toevoegen dat wij een niet geringe poos nodig hadden om onze vliegtuigen recht te laten rijden op de begane grond. Maar goed, eens dat achter de rug was stuurde onze Secretaris zijn toestel naar een voor ons ongekende hoogte, maakte twee zeer geslaagde bochten en boorde toen prompt zijn kist de grond in. Paniek was ons deel! De schade bleek echter beperkt te zijn tot een afgebroken staartroer (te lijmen) en een gebarsten romp. Ook dit laatste probleem was te verhelpen met acrylaat-silicone.
Na de reparatie van de Secretarisvogel, besloot ook ik een poging te wagen. Gewaarschuwd door wat er de Secretaris overkomen was en alle schade die zijn deel was, besloot ik het anders en kalmer aan te pakken. Té kalm blijkbaar want de Voorzitterscessna kwam maar niet van de grond. “Flying is just a state of mind” hoort men weleens en dit indachtig waagde ik een moedigere poging. Met succes! Mijn Cessna ging met een rotvaart de hoogte in! Ik slaagde er dan ook maar moeizaam in om terug de controle te krijgen over mijn vogel. Na enig proberen slaagde ook ik erin om een aantal bochten te maken, maar helaas… ik verloor één stelregel van het vliegen uit het oog: de hoogte is je vriend. Bijgevolg kwam ik dan ook te dicht bij Moeder Aarde, maakte een fout maneuver en kwakte onzacht tegen de grond. Balans: gebarsten vleugel en de nodige tranen. Oplappen dan maar en jawel, aan het einde van dag was ook vleugel hersteld! Helaas leende het reeds late uur zich niet meer tot vliegen en moesten we het voor bekeken houden.
We hadden een weergaloze dag en kijken dan ook al trappelend van ongeduld uit naar onze volgende fly-inn!
Untill then, greetings,
een nog steeds met adrenaline rondlopende Voorzitter.
Where have you been lately???
Liggen de vliegentuigen stil door technisch defekt ,zoals de airbussen van het Belgische leger, of zijn er grote reformaties op komst? Maar het is opmerkelijk stil rond de Airbusters.
Ja ja, vliegen kost geld en zoals de kerosineprijzen alleen noordwaards gericht zijn, zo ook de kosten om het operationeel houden van de vloot.
Met zwaar weer op komst zal het de volgende dagen rustig blijven in de lucht rond Gent.
Heer Voorzitter en heer Secretaris,
U bent waarlijk sluwer dan het konijn zelve, uitverkoren en geroepen om de goden van wind, lucht, smog en heelal te tarten.
Hoe vermetel om uw concurrenten te berichten betreffende enkele tegenvallende mislukkingen om hen zo in de waan te laten van hun eigen superioriteit en hen dan – zo wil ik u kennen heer Voorzitter en heer Secretaris – met sterke hand en overweldigend genadeloos de rug toe te keren dat hen de moed uit hun sandalen wegglipt.
Ik zit hier nu hoe dan ook met vol vertrouwen pontificaal in mijn lederen natuzzi-bankstel en karilloneer dan ook met opgewekte stem een loflied ter ere van uw toekomstige successen
Hoogachtend
Louis Bleriot
Heer Bleriot,
gesp uw sandalekes maar goed vast en doe het liefst sokken aan want het is nogal fris, want als zij uit de startblokken schieten en op kruissnelheid komen zijn die 2 niet te onderschatten.
They are a ma(t)ch 4 you.
Weledele Heer Voorzitter en evenzo Weledele Heer Secretaris,
Jawel u hebt enige tijd niet meer van mij gehoord. De reden hiertoe moet u niet zoeken in een stilaan wegkwijnende belangstelling aangaande uw boeiende activiteiten maar dan wel in het feit dat ik besloten had tot de aanschaf van één potlood. Naarstig heb ik mij dan ook de voorbije dagen van deze belanghebbende taak gekweten en niet zonder succes.
Met mijn bibliothecarispotlood minzaam in de hand zit ik hier nu peinzend uw avonturen te overwegen. Hierbij maak ik mij alweer de diepgaande bedenking, aangaande mijn aanwinst, omtrent het feit dat de wereld (althans het noordelijk halfrond ervan) overstelpt wordt met klavieren wat inhoudt dat mijn potlood dus geen al te grote toekomst te wachten staat maar dan toch – en dat is hoopvol – een lang leven zal beschoren zijn. Ja dat is hoopvol want staat dit niet helemaal haaks tegenover de doemdenkers dezer tijd die beweren dat door de beruchte opwarming van ons klimaat we ons juist aan het tegenovergestelde mogen verwachten?Wat een potlood niet allemaal verwezenlijken mag nietwaar? En waarlijk heren – en hier steek ik de wijsvinger omhoog – waarlijk heren wij gaan heden ten dage veel te lichtvoetig over de diepere wijsheden des levens heen. Ligt het aan het schoeisel? Wie zal het zeggen? De complexiteit van ons bestaan scheert in dezer dagen weer eens hoge toppen. Maar goed – deze intieme ontboezemingen moeten u niet gaan vervelen – laten we het nog maar eens hebben over de vliegenarij. U moet weten dat ik, toen ik jullie voor het eerst kon aanschouwen – op foto weliswaar – bij de aankoop van uw indrukwekkend materiaal, moest denken aan enkele radeloos verdoofde geestesverschijningen maar na minitieuze studie betreffende uw gangen en wandel merkte ik allengs sterker dat jullie naar een groter toekomst haakten wat mij bij slag op stoot een welgemutste bui opleverde. En zoals de slovaak Hugolín Gavlovič placht te stellen: ‘Je tu vel’a komàrov’, ben ook ik verheugd van uw onversneden geestfrift te mogen genieten.
Verknocht en overgeleverd groet ik u zodus ouderwetsbeleefd
L. Bleriot
PS de heer Zjef moet toch wel kunnen vermoeden dat ik mij slechts bij hoge uitzondering met sandalen geschoeid door het leven waag. Maar het weze hem vergeven daar ik ook wel begrijp dat niet elke vliegbewonderaar over een behoorlijk empatisch vermogen kan beschikken.
Heer Bleriot,
U doet mij oneer aan door te stellen dat mijn empathisch vermogen beperkt is.
Ik durf te stellen dat mijn psycholigisch en emphatisch inzicht er toe in staat is U te ontmaskeren als zijnde niet L Bleriot maar,en daar ben ik heilig van overtuigd, U bent waarlijk de zoon van Kephisos.
Gegroet goedenkind,
uw nederige dienaar Zjef
Heer Bleriot,
U doet mij oneer aan door te stellen dat mijn empathisch vermogen beperkt is.
Ik durf te stellen dat mijn psycholigisch en emphatisch inzicht er toe in staat is U te ontmaskeren als zijnde niet L Bleriot maar,en daar ben ik heilig van overtuigd, U bent waarlijk de zoon van Kephisos.
Gegroet godenkind,
uw nederige dienaar Zjef
Weledelgestrenge Heer Zjef,
Met te veel eer overlaadt U mijn nietig aardse aanwezigheid in deze contreien die overspoeld worden door een vreemdsoortig noors stokkenwandelaar. Zowel de draad als de kluts raak ik hierdoor wel eens kwijt en gelijk hebt U dan om hier tegenover meteen krachtdadig en met gestrenge pen maar toch liefdevol te reageren. En dat u hier poneert onrecht te zijn aangedaan ter uwer persoon is volledig terecht. Mezelve voor de spiegel aanschouwend lijk op dit eigenste ogenblik dan ook op een hopeloos droeve luchtballon en probeer ik hier nu, luchtig schrijvend, komaf te maken met dit euvel. Droevig stemt het mij U danig gekwetst te hebben want bent U ook niet de eeuwig altruistische optimist die ons beider vrienden Voorzitter en Secretaris met Uw onvoorwaardelijk geloof in hun kunnen en mogelijkheden op de been en in de lucht houdt.
Met een voornamelijk door schuldbesef gekleurde groet geef ik U ook mijn welgemeende zegen
L. Bleriot