Posted on

Pech is ons deel!

Waarde fans,

het is inderdaad al een niet geringe poos stil rondom onze vereniging. De reden hiertoe is zeer naargeestig en bedroevend van aard. Lees en huiver met de laatste ontwikkelingen in ons nog prille vliegeniersbestaan.

De situatie waarin mijn hoogst gewaardeerde secretaris en ikzelve ons bevinden is allerminst bemoedigend te noemen. Mijn persoonlijke Voorzittersheli staat al een poos aan de grond wegens pech met de controller. Daar dit één van de duurste items is die er op de heli te vinden zijn, wacht ik met bedroefd hart op meer nieuws van de in reparatie binnengebrachte controller. Het lot van mijn heli hangt er namelijk vanaf en gezien de prille aard van onze relatie zou het mij ten zeerste bedroeven afscheid te moeten nemen, te meer daar onze gloriedagen nog in het verschiet liggen…

Maar welaan, naargeestigheid en droefenis kunnen mijn hart niet blijven vullen en er rest mij ook nog mijn Voorzitterscessna die trappelend van ongeduld op zijn volgende vlucht staat te wachten. Maar ook hier valt een niet onaanzienlijke kanttekening bij te maken: het weer in onze winderige landje is van dergelijke aard dat vliegen zo goed als uitgesloten is…

De heer Secretaris van zijn kant had dan ook te kampen met zware crashes van zijn heli en heeft de nodige tijd moeten spenderen aan het herstellen ervan. Herstellingen die trouwens zeer geslaagd zijn, waarvoor mijn nog groter respect voor de heer Secretaris. Maar ook deze goedmoedige man kijkt het weer met ietwat lede ogen aan, snakkend naar die ene mooie dag waarop onze vogels het luchtruim kunnen kiezen.

U merkt, beste fans, we bevinden ons in een tijdelijk dipje. Maar wij zijn niet vlug van ons stuk te brengen en zullen weldra wederom ongekende hoogtes opzoeken en u daarvan verslag uitbrengen.

Vriendelijke groet,

uw toegenegen Voorzitter.

Posted on

En daar gaan ze!

Beste beeldbuiskinderen,

wat een zicht was me dat zondag laatstleden! De heer Secretaris en ikzelfve, de Voorzitter, hebben een meest heroïsche actie ondernomen inzake vliegen met een Cessna 182.  We hebben het ons namelijk gewaagd om onze kostbare vliegtuigen aan de lucht toe te vertrouwen!

Het dient echter gezegd dat dit niet geheel zonder de het nodige euvel geschiedde. Daar wij namelijk volstrekt onbeslagen ten ijs kwamen, was een portie crash and learn dan ook ons deel. Maar, beste lezer, de heer Secretaris en ikzelf zijn uit het juiste hout gesneden en na het obligate gestuntel aan het begin van onze dag hebben we tot onze grote genoegdoening toch allebei een min of meer geslaagde vlucht op ons palmares kunnen schrijven.

De heer Secretaris verbaasde echter vriend en vijand door als eerste de strijd met de elementen aan te gaan. Vooreerst moet ik er nog aan toevoegen dat wij een niet geringe poos nodig hadden om onze vliegtuigen recht te laten rijden op de begane grond. Maar goed, eens dat achter de rug was stuurde onze Secretaris zijn toestel naar een voor ons ongekende hoogte, maakte twee zeer geslaagde bochten en boorde toen prompt zijn kist de grond in. Paniek was ons deel! De schade bleek echter beperkt te zijn tot een afgebroken staartroer (te lijmen) en een gebarsten romp. Ook dit laatste probleem was te verhelpen met acrylaat-silicone.

Na de reparatie van de Secretarisvogel, besloot ook ik een poging te wagen. Gewaarschuwd door wat er de Secretaris overkomen was en alle schade die zijn deel was, besloot ik het anders en kalmer aan te pakken. Té kalm blijkbaar want de Voorzitterscessna kwam maar niet van de grond. “Flying is just a state of mind” hoort men weleens en dit indachtig waagde ik een moedigere poging. Met succes! Mijn Cessna ging met een rotvaart de hoogte in! Ik slaagde er dan ook maar moeizaam in om terug de controle te krijgen over mijn vogel. Na enig proberen slaagde ook ik erin om een aantal bochten te maken, maar helaas… ik verloor één stelregel van het vliegen uit het oog: de hoogte is je vriend. Bijgevolg kwam ik dan ook te dicht bij Moeder Aarde, maakte een fout maneuver en kwakte onzacht tegen de grond. Balans: gebarsten vleugel en de nodige tranen. Oplappen dan maar en jawel, aan het einde van dag was ook vleugel hersteld!  Helaas leende het reeds late uur zich niet meer tot vliegen en moesten we het voor bekeken houden.

We hadden een weergaloze dag en kijken dan ook al trappelend van ongeduld uit naar onze volgende fly-inn!

Untill then,  greetings,

een nog steeds met adrenaline rondlopende Voorzitter.

Posted on

Groot moment

Beste beeldbuiskinderen,

zondag aanstaande zal er in het voorzitters-vlieg-o-droom een legendarische en nu al reeds ongeëvenaard evenement plaatsvinden!

Gezien de heer De Boosere en mevrouw Hagedoren prachtig weer voorspellen, zullen de Secretaris en de Voorzitter een heroïsche poging ondernemen om hun Cessna in de lucht te krijgen, en hem daar ook hopelijk terug veilig uit te halen.

We zijn nu in volle voorbereiding van dit spannende evenement en staan natuurlijk ook open voor suggesties van jullie kant betreffende het Cessna-vliegen.

Wij houden u op de hoogte!

Toegenegen groet van een gespannen Voorzitter.

Posted on

Assemblage Voorzitterscessna

Na heel wat gemeet en gepas, we zouden tenslotte toch niet willen dat onze cessna krom staat van de foutjes, is ook de heer Voorzitter aan de, uiteraard zeer ingewikkelde, taak van het bouwen des vliegtuiges begonnen. En we mogen stellen dat dit evenement toch wel een topervaring was in het nog jonge vliegeniersleven van de respectabele heer Voorzitter.

Na het eerder vermelde gepas en gemeet kon dan ook de lijm bovengehaald worden om de desbetreffende onderdelen op zijn plaats te houden. En we kunnen met gerust gemoed stellen dat het resultaat ten zeerste tot tevredenheid bij de Voorzitter stemde.

Naar evenbeeld van het secretarisvliegtuig is nu ook de voorzitterscessna een feit. Het blijft natuurlijk wachten op gunstige weersomstandigheden en een gezonde portie hybris om het vliegtuig zijn luchtdoop te gunnen. In afwachting van dit evenement zal de voorzitter zich verder bekwamen in de nobele kunst van het helivliegen.

Stay with us for more RC news!

Posted on

Assemblage voorzittersvliegtuig

Het tweede deel van de vergadering had ik het genoegen dan Mijnheer de Voorzitter mezelf (Mijnheer de Secretaris) hielp bij het ingewikkelde werk dat me te wachten stond. We hadden beiden al een ruime week onze vliegende drievoeter in huis maar de doos was totnutoe dicht gebleven (nvdr. ze hebben veel te veel genot van hun helicopter).

De doos van onze Vliegende Vriend
Zoals je ziet moet alles nog geassembleerd worden.

De vleugel

Gelukkig hadden onze ingenieuze breinen vlug door hoe de vleugel aan de romp zat en het resultaat dan ook meer dan bevredigend:

Secretarisvliegtuig

Aanzie het SecretarisVliegtuig in al zijn glorie.

Secretarisvliegtuig in volle vlucht

… en zelfs in volle vlucht.

Binnenkort weten we ook hoe goed hij vliegt. Stay tuned…

– de Secretaris

Posted on

Een bewogen dag

Razendenthousiast maar tegelijk teleurgesteld dat ik nog geen vliegtuig had ging ik samen met mijn vrouw naar onze kennissen. Ik werd hartelijk verwelkomd door Mijnheer de Voorzitter maar zag toch in zijn blik dat hij het jammer vond dat ik nog niet in het bezit was van mijn eigen vliegende kist. Dit verstoorde echter de sfeer niet want we gingen direct van start.

Na een prachtige show van Mijnheer de Voorzitter mocht ik, Mijnheer de Secretaris, eens mijn kunsten botvieren met het vliegtuig van Mijnheer de Voorzitter. De omstandigheden waren niet echt ideaal, er stond een zeer strakke wind.

Alhoewel ik, Mijnheer de Secretaris, mijn uiterste best deed om een mooi parcours af te leggen moest ik mij ten volle concentreren op het terugvliegen naar onze thuisbasis. Hoe meer ik probeerde terug te keren, hoe hoger het vliegtuig ging. Eenmaal te hoog verloor het vliegtuig contact met de zender en stopten de motortjes met draaien. Vanwege de strakke wind werd het vliegtuig een ferme eind weggewaaid. Paniek alom.

In het veld naast het huis van Mijnheer de Voorzitter was het vliegtuig niet te bespeuren. We belden aan bij de buurman. De buurman was merkwaardig genoeg op de hoogte van het vliegtuig van Mijnheer de Voorzitter. Toen we vertelden dat we het kwijt waren ging die brave man direct mee op zoek. Jammer genoeg vonden we het niet in zijn tuin maar hoorden we het bij zijn buurman als we de motortjes kort deden draaien.

Jammergenoeg had Mijnheer de Voorzitter nog geen kennis gemaakt met de geburen van zijn gebuur. Het was 21 uur ‘s avond. We belden aan en een vrouw deed aarzelend de deur open. Het was waarschijnlijk lachen voor de buurvrouw, zo ‘s avonds laat twee volwassen mannen aan de deur krijgen die hun vliegtuig kwijt waren. Gelukkig mochten we in de tuin gaan zoeken. Tot onze grote opluchting hing het vliegtuig in het riet vast, het was nét niet in de vijver beland.

We waren enorm blij dat we het vliegtuig terug hadden. Het was een bewogen dag…

Posted on

De start

Vandaag gingen mijn vrouw en ik bij kennissen omdat mijn vrouw ging sporten met de vrouw van een kennis. Toen we aanbelden deed de vrouw van de kennis open. Ze meldde mij direct dat de kennis achteraan in de tuin was en zijn nieuw speelgoedje aan het proberen was: een vliegtuig.

Een vliegtuig?!?

Razendbenieuwd ging ik direct achteraan het huis en tot mijn grote verbazing zag ik een kennis met een afstandsbediening in zijn handen. Op het terras lag een telegeleid vliegtuig. Ik zag het vliegtuig nog niet direct in actie want de kennis was druk in de weer iets te zoeken in het grasveld. Hij vertelde mij dat hij zopas de voorste (sier)schroef van zijn vliegtuig was kwijtgeraakt na een crash.

Omdat het al vrij donker was en de kans zeer miniem was om de schroef terug te vinden ging de kennis over naar een korte demonstratie. Het was prachtig te zien hoe dit kleine vliegtuig dwarrelde door de lucht. Het geluid van de kleine motoren klonk als muziek in de oren. Plotseling hadden de kennis en ik een schitterend idee. De vliegclub was geboren…